Is er toekomst voor de papieren kaart?

Momenteel is er in de wereld van de professionele scheepvaart een serieuze discussie ontstaan over het feit dat het United Kingdom Hydrographic Office (UKHO) zonder enige vorm van overleg kenbaar maakte tot uitfasering over te zullen gaan van papieren kaarten. Dat zou medio 2026 haar beslag moeten krijgen. De bekende BA-kaarten zouden daarmee uit de roulatie verdwijnen ten faveure van gebruik van elektronische kaarten als enig alternatief. Aangezien de voorschriften vergen dat alleen op deze wijze gevaren mag worden als schepen zijn uitgerust met dubbele ECDIS-systemen die ook ieder afzonderlijk gevoed moeten worden, komt een aanzienlijk deel van het zeegaande contingent hiermee in de problemen. De enorme vloot van kleine koopvaardijschepen onder 3000 ton, service en aanbrengschepen, sleepboten, tenders en vele andere vaartuigen die momenteel veelal met een elektronische kaart varen in combinatie met de papieren kaart, worden dus gedwongen tot extra investeringen. Nog afgezien van het feit of zulks haalbaar kan worden geacht. Denk bijvoorbeeld aan de enorme vloot van vissersscheepjes in de Aziatische regionen. Er is veel geruis en speculatie in de professionele wereld en scheepsontwerpers, bouwers, investeerders en de bankwereld vragen zich af hoe de scenario’s er op zo korte termijn (begin 2026) uit zullen zien.  
Uit voorlopige reacties van -bijvoorbeeld- onze Hydrografische Dienst blijkt dat men voorlopig opteert om de uit handen gegeven Nederlandse papieren zeekaarten, die in co - productie door de UKHO worden geproduceerd, weer in eigen beheer terug te nemen. Ook van de Noorse, Zweedse en Deense Marine komen gelijkwaardige geluiden. Daarmee ontstaat bij ons het beeld, dat het met het verdwijnen van de – in onze ogen onontbeerlijke- papieren kaarten nog wel mee gaat vallen. Voor ons zal het alleen vele malen bewerkelijker worden om voor hetzelfde bereik van heden met alle zelfstandige kaarten producerende partijen samen te werken. Er zijn dus nieuwe uitdagingen in het verschiet. De inkt van dit artikeltje was nog niet droog of de Engelsen kwamen met de mededeling dat de uitfasering van papier niet in 2026 maar in 2030 effectief zou moeten zijn. Zoals wel meer gebeurt lijkt ook hier weer een overhaast en weinig gefundeerd plan de aankeiler te zijn voor een ferme discussie. We volgen die uiteraard met belangstelling en houden u op de hoogte.

 

 

 

 

    ZeilNoord, het vervolg                         

 

Van de hand van motorbootvaarder en ANWB-schrijver Frank Koorneef verschijnt binnenkort de Hollandia vaargids “23 toertochten in Duitsland”. Het werd een nieuwe vaargids naar hetzelfde recept als 35 toertochten voor sloep en motorboot, een bestseller ook van zijn pen. Frank beschrijft prachtige vaartochten op inzichtelijke wijze. Verken de natuurgebieden van Duitsland of de historische steden. Of het nu gaat over de Moezel, de Stad Bremen, Berlijn of de Ems. De gids bevat kaartjes, foto’s en nuttige informatie over de regelgeving en met deze gids kom je beslagen ten ijs als het gaat om de populairste vaarbestemmingen. Deze uitgave vult prima de leegte die was ontstaan nadat de veelgeprezen vaarwijzer Noord Duitse Binnenwateren van de hand van de ons ontvallen René Vleut was uitverkocht. Van Frank Koorneef verschenen ook de vaarwijzers Nederlandse Binnenwateren en die van de Belgische Binnenwateren, ook stelde hij  “Met staande mast door Nederland"samen. 23 toertochten in Duitsland verschijnt in april.

 

 

De laatste reis van de Herzogin Cecile  
Een van de laatste zeilende koopvaardijschepen is de viermastbark Herzogin Cecile. Pamela Eriksson is een 25-jarige journalistiek studente uit Zuid-Afrika. Ze behoort tot de upper class en gaat aan de slag bij een krant waar ze de roddelrubriek verzorgt. Dat verruilt ze voor een bestaan als free lance journalist en gaat reizen, vooral in en om de Stille Zuidzee. Ze merkt dat ze verliefd is op de zee en ze monstert aan op een graanschip. Onderweg naar Europa bloeit er liefde tussen haar en de kaptein van het schip en ze trouwen een jaar later. Hun huwelijksreis wordt een wereldreis naar Australië met de Herzogin Cecile. Het schip strandt echter bij terugkomst op de kust van Devon. Pamela strijdt voor het behoud van het schip, maar een onverwachte zomerstorm maakt aan alle inspanningen een einde. Een waargebeurd verhaal vol spanning, romantiek en drama. Dit boek hoort thuis op de boekenplank naast “de laatste graanrace” van Eric Newby. Zelfde thematiek maar nu vanuit het perspectief van “Venus” beschreven.

 

 

Elektra is met het toenemen van de mogelijkheden steeds ingewikkelder geworden. Daarom is in het afgelopen jaar een geheel herziene versie van elektriciteit aan boord verschenen, uit het Duits vertaald en bewerkt door Olav Cox. In het boek staat alles over de aanleg en het onderhoud van een veilige en betrouwbare boordinstallatie. Geschikt voor de beginner maar ook voor de vakman. Methoden om storingen op te sporen, praktische tips en richtlijnen voor normen en voorschriften. Alles aan de hand van duidelijke stap-voor-stap teksten en schema’s. Wie zich wil verdiepen in de technische aanpak van de elektrische systemen aan boord heeft aan dit boek een fijne leidraad.

 

Koershouden met Sheet-to-Tiller
Solozeiler Dick Huges ontdekte bij toeval deze klassieke maar ‘vergeten’ zelfstuurtechniek en raakte gefascineerd. Een lijn, twee blokken en een elastiek; meer heb je niet nodig om je boot zelfsturend te maken. Dat heet sheet-to-tiller wat betekent koershouden met stuurzeilen. Bij sheet-to-tiller genereert de kracht die de boot uit koers brengt een evenredige tegenkracht die haar terugbrengt op haar oude koers, net zoals bij de windvaan en de stuurautomaat.